Όποιος και αν πάει στον Ολυμπιακό, ένα είναι το ζητούμενο
Ο επόμενος προπονητής του Ολυμπιακού θα έχει εξαιρετικά δύσκολο έργο. Γι' αυτό η στήριξη μπορεί να είναι η διαφορά μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας.
Ο Ντέιβιντ Μπλατ αποτελεί εδώ και λίγες μέρες παρελθόν από τον Ολυμπιακό, μετά την πλήρως απογοητευτική (και απογοητευμένη) εικόνα των «ερυθρολεύκων» στην πρεμιέρα της EuroLeague κόντρα στη Βίλερμπάν.
Ήδη τα πρώτα ονόματα για τον αντικαταστάτη του στον πάγκο έχουν κάνει την εμφάνισή τους και περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τους Γιώργο Μπαρτζώκα και Τσάβι Πασκουάλ. Φυσικά, τίποτα ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει, ενώ πρέπει να επισημάνουμε ότι η εύρεση προπονητή τη δεδομένη χρονική περίοδο μόνο εύκολη δεν είναι.
Η ομάδα στελεχώθηκε με σαφείς ελλείψεις στις θέσεις «1» και «5», ενώ είναι υπερφορτωμένη στη θέση «4», θυμίζοντας σε πολλά σημεία τον αποτυχημένο σχεδιασμό της περασμένης σεζόν, ξανά δια χειρός Μπλατ. Πέρα από αυτό, τα πολλά νέα πρόσωπα που ήρθαν στην ομάδα του Πειραιά το φετινό καλοκαίρι, δεν έχουν αποδώσει (με εξαίρεση τον Πάντερ) μέχρι στιγμής τα προσδοκώμενα, ενώ ο άνθρωπος που τα επέλεξε δεν βρίσκεται πλέον στον πάγκο της.
Τέτοιες συνθήκες, ειδικά από τη στιγμή που το ρόστερ δεν εμπνέει ιδιαίτερη εμπιστοσύνη, καθιστούν δύσκολη την έλευση ενός προπονητή εγνωσμένης αξίας, όπως για παράδειγμα του Μπαρτζώκα. Είναι απολύτως λογικό αίτημα για κάθε προπονητή να επιθυμεί η δουλειά του να κριθεί βάσει του υλικού που ο ίδιος επέλεξε.
Γι' αυτό, ανεξαρτήτως του προσώπου που θα κληθεί να αναλάβει αυτόν τον δύσκολο ρόλο, αυτό που απαιτείται τη δεδομένη στιγμή από την διοίκηση και τον κόσμο του Ολυμπιακού είναι ένα: ΣΤΗΡΙΞΗ. Μπορεί να ακούγεται... κλισέ, αλλά σε τέτοιες καταστάσεις είναι το μόνο που ενδεχόμενα χωρίζει την αποτυχία από την επιτυχία.
Ο επόμενος τεχνικός, όποιος και αν είναι αυτός, θα έχει μπροστά εξαιρετικά δύσκολα έργο: Θα έρθει σε μία άγνωστη ομάδα με παίκτες που δεν επέλεξε ο ίδιος για να αλλάξει άρδην την εικόνα του Ολυμπιακού. Θα χρειαστεί να κερδίσει άμεσα την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό των παικτών του, προσπαθώντας παράλληλα να τους ανεβάσει ψυχολογικά και αγωνιστικά. Και από την στιγμή που... μαγικό ραβδάκι δεν υπάρχει, η δουλειά του θα γίνει ακόμα πιο δύσκολη.
Υ.Σ.1: Ό,τι έγινε, έγινε. Τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα. Ο Ολυμπιακός σμιλεύει τις δυσκολίες σε επιτυχίες. Αυτό πρέπει να (ξανα)θυμηθεί. Γι' αυτό, ας μην προδικάσουμε την έκβαση μιας χρονιάς που ακόμα βρίσκεται σε εμβρυακό στάδιο.
Υ.Σ.2: Ένας άνθρωπος που ενδεχομένως θα μπορούσε να βγάλει τον Ολυμπιακό από τη δύσκολη θέση που έχει βρεθεί και να δώσει μια καλή λύση εκ των έσω θα ήταν ο Μίλαν Τόμιτς. Ένας άνθρωπος αγαπητός στην εξέδρα που έχει υπηρετήσει την ομάδα από το παρκέ και τον πάγκο. Όμως η ζωή τα έφερε έτσι που η έλευση του Μπλατ την περασμένη σεζόν σηματοδότησε την αποχώρηση του Τόμιτς από τον Πειραιά και την πρόσληψή του από τον Ερυθρό Αστέρα ως πρώτος προπονητής, όπου παραμένει μέχρι και σήμερα.