Ο σταρ που ήξερε να... δέρνει

Ο ελληνικός κινηματογράφος βρίθει από νταήδες κάθε λογής. Από το εκλεπτυσμένο ύφος του Κούρκουλου μέχρι το μπρουτάλ ξύλο του Σπύρου Καλογήρου χώρεσαν ένα σωρό παλικαρισμοί από τα εκάστοτε «σκληρά αγόρια» του σινεμά.

Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν αυτοδίδαχτοι και στους κινηματογραφικούς καβγάδες αυτοσχεδίαζαν ακολουθώντας τις οδηγίες του σκηνοθέτη. Ένας από όλους αυτούς ο κατά τεκμήριο ανίκητος, ο Γιώργος Φούντας, είχε ασχοληθεί στα τρυφερά χρόνια της νεότητάς του με το σκληρό άθλημα της πυγμαχίας. Συγκεκριμένα ο Φούντας έκανε πυγμαχία ενώ ταυτόχρονα ασκήθηκε στη σφαιροβολία, στη δισκοβολία και στο ποδόσφαιρο ως αναπληρωματικός παίκτης της ΑΕΚ.

Στον ελληνικό κινηματογράφο μονοπώλησε το ρόλο του νταή και υπήρξε αδιαφιλονίκητα σκληρός σε μνημειώδεις ταινίες, υποδυόμενος συνήθως τον αντιήρωα, ως μαστρωπός, μπράβος και κακοποιός πάσης φύσεως.

Σε κάποια στιγμή του έγινε πρόταση να παίξει το ρόλο του Τζέιμς Μποντ κάτι που θα εκτόξευε την καριέρα του σε διεθνές επίπεδο, αλλά το γεγονός ότι δεν κατείχε την αγγλική γλώσσα αποδείχθηκε εμπόδιο στο όνειρο. Συμμετείχε ωστόσο σε ελληνικές παραγωγές που έτυχαν μεγάλης προβολής στο εξωτερικό, όπως η «Στέλλα», το «Ποτέ την Κυριακή», τα «Κόκκινα φανάρια», ο «Αλέξης Ζορμπάς», το «Αμέρικα, Αμέρικα».