Αλεξάντερ Μποροντίν: Ο νόθος γιος ενός ευγενούς ήταν μέγας επιστήμων και μουσικός
Η απίστευτη ζωή ενός μεγάλου δημιουργού που ασχολιόταν πάρεργα με τη μουσική στο περιθώριο της επιστήμης του.
Η ζωή του Αλεξάντρ Μποροντίν είναι κάτι περισσότερο από μυθιστορηματική. Καρπός ενός παράνομου δεσμού δημιούργησε ένα άλυτο πρόβλημα στους βιολογικούς του γονείς, κανένας από τους οποίους δεν τον αναγνώρισε επίσημα. Πατέρας ήταν ένας ηλικιωμένος γεωργιανός ευγενής, μητέρα του μια νεαρή παντρεμένη ρωσίδα. Τη λύση έδωσε ένας υποστατικός του πατέρα, ο Πορφίρι Μποροντίν, που χρεώθηκε τον γονικό ρόλο, εξ ου και το επώνυμο. Ο μικρός Αλεξάντρ και η μητέρα του έζησαν μαζί απολαμβάνοντας την οικονομική στήριξη του αφανούς πατέρα. Η μητέρα του ωστόσο δεν ήταν πρόθυμη να τον αναγνωρίσει ως γιο της και ο Αλεξάντρ την αποκαλούσε «θεία». Το παιδί αποδείχθηκε ιδιαίτερα χαρισματικό στις τέχνες και στις επιστήμες. Λαμβάνοντας μαθήματα κατ' οίκον αποκτά στέρεα μόρφωση και στο κατώφλι της ενηλικίωσής του εισάγεται στην Ιατρική-Χειρουργική ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης.
Σήμερα λίγοι ξέρουν πως ο συνθέτης του «Πρίγκιπα Ιγκόρ» με τους περίφημους Πολοβιτσιανούς χορούς και με το υπέροχο ορχηστρικό του έργο «Οι Στέπες της Κεντρικής Ασίας» υπήρξε ένας λαμπρός επιστήμονας με πανεπιστημιακή καριέρα σε πανεπιστήμια της Δυτικής Ευρώπης.
Η αφοσίωσή του στην επιστήμη δεν του άφηνε προφανώς αρκετό χρόνο για την μουσική κι έτσι τόσο ο «Πρίγκιπας Ιγκόρ» και κάποια άλλα έργα του παρέμειναν ημιτελή. Ολοκληρώθηκαν μεταθανάτια χάρη στην ευσυνειδησία και την φιλοτιμία των Ρίμσκι-Κόρσακοφ και Γκλαζουνόφ.
Αν θα έπρεπε κανείς να περιγράψει τον Μποροντίν και τη ζωή του σε δύο αράδες θα έλεγε τα εξής: «Ο Μποροντίν εκτός από γιατρός και εξαίρετος χημικός, υπήρξε μέλος της περίφημης «Ομάδας των Πέντε», μιας παρέας επιφανών μουσικών που αφοσιώθηκαν στη δημιουργία καθαρής, ρωσικής κλασσικής μουσικής». Γεννήθηκε το 1833 και πέθανε το 1887 στην Αγία Πετρούπολη. Σήμερα θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες του 19ου αιώνα.